Portre fotoğrafı

Sanatsal faaliyetlerim süresince sık sık portreler yapıyorum. İlk başta bu tür fotoğrafçılık oldukça basit görünebilir: Bir kişiyi merceğin önüne yerleştirmeniz, bir poz seçmeniz, ışığı ayarlamanız, kamerayı odaklamanız ve fotoğraf çekmeniz yeterlidir.

Ancak portre fotoğrafçılığı ilk bakışta göründüğü kadar basit değildir. Sadece kişinin görünüşünü yeniden üretmek değil, aynı zamanda iç dünyasını yansıtmak, doğasını kendine özgü bir poz, şu veya bu yüz ifadesi veya ruh hali ile ifade etmek de önemlidir. Bu durumda bir fotoğrafçının sahip olması gereken bir takım beklenmedik becerileri keşfediyoruz. Psikolog olmaları, iyi bir mizah anlayışına sahip olmaları, modelin atmosferini ve ruh halini yaratabilmeleri gerekiyor.

Deneyimlerim, bir kamera merceğini görmenin çoğu zaman modellerin kısıtlanmış ve doğal olmayan hissetmesine neden olduğunu gösteriyor. Bu nedenle, bir fotoğrafçı olarak öncelikli görevim psikolojik stresi azaltmak, böylece modelin kameraya sabit bir yüzle ve zoraki bir gülümsemeyle tepki vermemesini sağlamaktır. Modelin fotoğrafçının ve kameranın yanında kendini rahat hissetmesi ve duygularını açığa vurmaktan korkmaması çok önemli. Kendisi olması gerekiyor çünkü bu, ruhunun güzelliğini ustaca vurgulamayı mümkün kılacak. Elbette bu beceriler pratikle birlikte gelir ve modelle güven ve karşılıklı anlayış oluşturmanız biraz zaman alacaktır.

Portre fotoğrafçılığı belirli bir anın sırrını ortaya çıkarabilir veya tam tersi bir bulmaca bırakabilir. İzleyici fotoğraftaki kişiyi tanımıyor, çekim sürecinden çekilmiş, sadece çıktıyı görüyor. Eğer çıktı izleyiciyi yakalayabilirse, portrede hafızada kalan bir şeyler var demektir ki, bunu çok takdir ediyorum.