Modelin utancı

Çıplak fotoğrafçılık karmaşık bir türdür. Hem fotoğrafçı hem de fotoğraf çekimi yapabilecek ve modelin kendine daha fazla güvenmesini sağlayacak bir psikolog olmayı gerektirir.

İlk yeni fotoğraflarım için model bulmakta zorlandım. Bu tür oldukça sıra dışı olduğundan herkes böyle bir fotoğraf çekimini kabul etmeyecektir. Bu noktada eşim fikirlerimi hayata geçirmeme yardımcı oldu. Bu nedenle hiçbir utanç sorunumuz olmadı. Fotoğrafçılık becerilerimi yavaş yavaş geliştiriyordum ve zamanla hanımlar da onları model olarak kabul etmeyi istemeye başladı.

Evet, kızlar farklıdır: Daha önce başka çıplak fotoğrafçılara poz vermiş olanlar daha az utanırlar. İlk poz tecrübesine sahip olanlara ustalıkla ve uygun şekilde yaklaşılmalıdır. Çıplaklığın kapsamını, konusunu, fikrini önceden tartışmak ve kadının mümkün olduğunca ilgisini çekmek iyi bir fikirdir.

Çıplak fotoğraf çekimine katılmadan önce bayanın ilgilendiğinden emin olması gerekiyor çünkü kıyafetlerini çıkarıp tanımadığı bir adamın önünde poz verecek. Tabii ki hemen çekime geçmiyorum. Modelin rahat hissetmesini sağlamaya çalışıyorum. Alternatif olarak, dostça bir ortamda bir şeyler tartışabiliriz ya da ona kurabiyelerle birlikte çay ikram edebilirim.

Eğer modelin rahatlığını sağlayamazsam ve fotoğraf çekimi sırasında kendini çekingen hissederse bu işe yaramayacak. Evet olur böyle şeyler. Elbette pozu ayarlayabilirim, ışığı ayarlayabilirim ama gözleri yine de korkuyu, tuhaflığı ve gerginliği ifade edecek. Tecrübelerime dayanarak bu tür fotoğrafların bakanın gözüne çarpmadığını söyleyebilirim.